ตอนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยบ้าเลี้ยงกล้วยไม้มากๆ ลงทุนสร้างโรงเรือนเล็กๆ(แบบตามมีตามเกิด ประกอบด้วยไม้ไผ่ สแลน ลวด และสังกะสีผุๆ สี่ถึงห้าแผ่น = =" ) ด้วยตัวเอง ขนาดก็ราวๆ 2 คูณ 3 เมตร เรียกว่าแขวนไว้เต็มเอี้ยด! มีความสุขและเพลิดเพลินใจอย่างที่สุด แต่พอเรียนจบ ทำงานและต้องมาอยู่บ้านพักราชการ ตอนนั้นเพิ่งทำงานไม่มีตังค์ซื้อรถ พื้นที่บ้านพักก็ไม่ค่อยจะอำนวยเท่าไร เลยต้องจำใจจากกล้วยไม้ทั้งหลายมา ปล่อยให้พ่อกับแม่ดูแลไป และสุดท้ายก็แทบไม่เหลือเลยยยยยย!!!
กล้วยไม้ดิน หมูกลิ้ง |
กล้วยไม้ดิน เอื้องพร้าว |
พอระยะหลังเก็บเงินซื้อกล้องดิจิตอลได้สมใจ และชอบถ่ายภาพแนวมาโคร กล้วยไม้จึงกลายเป็นแบบหลักในการฝึกถ่ายภาพ เห็นเป็นไ่ม่ได้ ปรี่เข้าหาทุกที ทั้งที่หลายครั้งพยายามข่มอารมณ์ไม่ให้ติสท์แตกแล้วเชียวนะ
ยิ่งได้เลนส์มาโครมาอยู่ในกำมือ อะไรก็ดูจะเป็นใจขึ้นเยอะ ได้ภาพสวยๆ สมใจอยาก
เอื้องคำ |
ลูกผสมสามปอย อะไรสักอย่างจำไม่ได้ 555 |
กล้วยไม้ดินขนาดใหญ่ ลูกผสมเื้อื้องสำเภองาม |
สามปอยขุนตาล |
หากใครเคยถ่ายมาโครจะรู้ว่าเหนื่อย และต้องใช้ความอึด ทึก และอดทนมากขนาดไหน ต้องช่างสังเกต เฟ้นหาจุดที่สมบูรณ์ที่สุด เพื่อไม่ให้มีตำหนิ เพราะภาพมาโครจะขยายอัตราส่วนให้ใหญ่ขึ้น อะไรที่คิดว่าเป็นจุดเล็กๆ มองไม่เห็นอย่าได้หวัง มันจะฟ้องออกมาทุกอนุเลยทีเดียว หลังจากนั้นก็หามุมสวย เพื่อเล่นกับแสง และอย่าให้ฉากหลังเด่นจนกลบตัวแบบ
ต่อมาก็แค่รอจังหวะและโอกาสอันเหมาะสม ซึ่งหลายๆ ครั้งการถ่ายภาพมาโครต้องรอจังหวะที่ลมสงบ แบบนิ่ง อย่างการถ่ายแมลง ตากล้องต้องใจเย็นมากๆ มือเบา หายใจเบาๆ เดินเบาๆ ค่อยๆ ย่อง หากรีบร้อนโอกาสอาจหลุดลอยแบบไม่มีทางได้กลับคืนมา คว้าน้ำเหลวและต้องเริ่มต้นใหม่ในวันต่อไป แต่หากทุกอย่างเป็นใจก็เพียงแค่ค่อยๆ ยกกล้องขึ้นส่อง เตรียมปรับค่าต่างๆ ให้พร้อมและรวดเร็ว กลั้นหายใจ(ต้องกลั้นจริงๆนะ ไม่ได้ล้อเล่น กรณีไม่ใช้ขาตั้งกล้อง ถือด้วยมือ แค่หายใจแรงมือก็สั่น ทำเอาภาพเบลอได้เลยเชียวล่ะ โอกาสทองมันไม่ได้มีบ่อย ท่องไว้) สุดท้ายก็กดชัตเตอร์
ช้างเผือก |
หลักๆ ของการถ่ายมาโครคือแสง ยิ่งเป็นแสงธรรมชาติจะดีมาก ง่ายต่อการหามุม หลังดำแบบเด่น อีกอย่างที่ลืมไม่ได้คือความใสเนียลของไฟล์ภาพ และความคมชัด เพราะฉะนั้นทุกครั้งที่ถ่ายภาพมาโคร ต้องพยายามทำตัวนิ่งๆ ให้มากกกกที่สุด ใจเย็นเข้าว่า ภาพดอกไม้บางรูป ขนาดแบบนิ่งๆ บางทียังต้องใช้เวลาก้มๆ เงยๆ ถ่ายซ้ำแล้วซ้ำอีก กินเวลาโดยรวมกว่า 10 นาที
รองเท้านารีสุขะกุล |
เอื้องแปรงสีฟันเผือก |
แบบที่อยู่นิ่งจะถ่ายง่ายกว่าพวกแบบที่เคลื่อนไหว โดยเฉพาะพวกแมลงทั้งหลาย เช่นแมลงต่างๆ ที่มีระดับวามว่องไวแตกต่างกันออกไปตามแต่ละชนิด ดังนั้นหากจะเริ่มฝึกถ่ายภาพมาโครแนะนำให้เริ่มกับแบบที่นิ่งๆ อย่างดอกไม้หรือของเล่น โมเดลชิ้นเล็กๆ แรกๆ เอาแค่ให้ภาพคมชัดก่อน แล้วค่อยไล่ไปเรื่องของมุมมอง องค์ประกอบ และแสง
เอื้องคำ |
กล้วยไม้ดิน ยี่โธปีนัง |
เอ่อ เกือบลืมไปอีกอย่าง อุปกรณ์ถ่ายภาพมาโครนั้นค่อนข้างเยอะพอสมควร หากมีขาตั้งกล้องจะดีมาก ซึ่งจะสามารถแบ่งเบาภาระมือไปได้เยอะ แต่ถ้าไม่มีล่ะ!!!
ดังนั้น มั่นออกกำลังกล้ามเนื้อแขนไว้สักนิดก็ดีนะคะ
ิ
ท้ายสุดสำหรับบทความนี้้ โมก็ขอทิ้งท้ายด้วยรูปดอกกล้วยไม้สวยๆ ซึ่งแบบทั้งหมดถ่ายมาจากงานมหกรรมพืชสวนโลก ปี 2556 จังหวัดเชียงใหม่ เมื่อครั้งที่โมขึ้นไปทำงานอยู่ที่นั่นราวๆ 2 อาทิตย์
ขอให้มีความสุขกับดอกกล้วยไม้ และการถ่ายภาพมาโครนะคะ ^^
ช้างดำ |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น