เฮ้ออออออ
ขออนุญาติถอนหายใจเป็นอันดับแรกค่ะ
พูดถึงการถ่ายมาโครทีไรกว่าจะได้ภาพสวยๆ ถูกใจนี่ช่างยากเย็น
บางครั้งลงทุนลงแรงแทบตาย แต่สุดท้ายไม่ได้อะไรกลับมาเลยซะงั้น!!
แบบส่วนใหญ่ของการถ่ายภาพแนวนี้จะเป็นแมลงตัวเล็ก ขนาดตั้ง 2mm ขึ้นไป ใหญ่หน่อยก็สบาย(นิดหน่อย) แต่หากเล็กระดับไปถึง 2-5mm นั่นล่ะงานเหนื่อย
คุณตากล้องทั้งหลายตั้งทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ภาพที่ดีที่สุด
ตั้งแต่อาศัยขาตั้งกล้อง แฟลช ผ้าดำ หรือแม้แต่กระทั่งไฟฉาย
ท่าทางถ่ายรูปแบบสบายอย่างที่สุดในทุกโลกคือท่ายืน ถัดมาคือนั่ง นั่งตัวตรง ก้มตัว
นั่งยองๆ เทพสุดๆ ก็ต้องท่านอน มีทั้งนอนคว้ำ ตอนตะแคง โดยปราศจากอุปกรณ์ปูนพื้น
ได้ภาพสวยสมใจก็ยิ้มกันแก้มปริ คุมค่าที่ลงแรง หายเหนื่อยเป็นปริบทิ้ง
แต่ถ้าไม่ได้ภาพที่ถูกใจกลับมาเลยก็... เอาว่ะ คราวหน้าจะนอนให้เทพกว่านี้แล้วกัน
แบบบางตัวหลายๆ
คนเห็นแล้วเกิดอาการผงะ ถอยหน้าออกจากจอคอมพิวเอตร์อย่างรวดเร็ว
อย่างเช่นเจ้าหนอนสีส้มตัวนี้ แต่ขอบอกว่ามันคือสวรรค์สำหรับชาวเรา
โมไม่ทราบว่าเจ้าตัวนี้คือหนอนอะไร เจอตอนเช้าตอนโมกำลังเดินออกกำลังกายบนถนนปูน
มันกำลังถูกฝูงมดดำรุมทึ้งอยู่ค่ะ โมเห็นแล้วก็สงสาร
หากระดาษช้อนตัวเจ้าอ้วนกลมนี้ไปไว้ที่กิ่งไม้หน้าบ้านพักตัวเอง
จากนั้นก็คว้าอุปกรณ์ถ่ายภาพออกมาอย่างรวดเร็ว
ขนาดลำตัวมันใหญ่เอาเรื่องอยู่ค่ะ เส้นผ่านศูนย์กลางราวๆ 2 cm ยาวประมาณ 10 cm ถึงตรงนี้บางท่านอาจคิดในใจ "แบบตัวใหญ่ ถ่ายง่ายแล้วสิ"
หึๆ (หัวเราะแบบขมขื่น)
ถ่ายไม่ง่ายนักหรอค่ะ ดีแค่ตรงที่ไม่ต้องปรับโฟกัสยากๆ
หาตัวแบบเวลามันเคลื่อนที่หรือเราขยับกล้อง แต่การคุมระยะ DOF โอ้วแม่เจ้า!! ปาดเหงื่อไปหลายรอบ ดูอย่างรูปด้านบนสิค่ะ
ส่วนท้ายน้องหนอนยังเบลออยู่เลย เฮ้ออออ
ภาพนี้ตอนถ่ายทีแรกไม่ได้คิดอะไร
แต่พอยกกล้องขึ้นส่องแล้วเห็นประกายแดดที่ส่องมาจากด้านหน้า เลบปรับค่า F เล่นกับแสงดู
ได้ทั้งริมไลท์ ไฟแฉก โบเก้ ผลออกมาเป็นที่น่าพอใจ ^_^
ส่วนกุหลาบดอกนี้ถ่ายตอนกลางคืนค่ะ
เกิดอาการคันมืออยากถ่ายรูป พอดีซื้อดอกกุหลาบมาปักแจกันไว้ อีกย่างคือตั้งแต่,uกล้อง
DSLR มา 5 ปี
ไม่เคยถ่ายดอกกุหลาบเลยสักรูปเดียว!! ว่าแล้วก็ทำการจัดฉากนิดหน่อย
ถ่ายทั้งดอกไม่ได้เพราะฉากหลังไม่สวย เลยเน้นเฉพาะกลีบส่วนกลางที่ซ้อนทับกัน
ฉีดน้ำพอประมาณ ตั้งต่ากล้องให้ดี สุดท้ายก็ได้ภาพนี้มา
น้องเต่าทองตัวนี้ถ่ายยากเอาเรื่อง
ตัวก็เล็ก เกาะอยู่บนปลายใบหญ้าต่ำเตี่ยเรี่ยดิน งานนี้ก็ต้องนั่งกับพื้น (ท่ามาตราฐาน)
กางขาตั้งกล้อง แต่คุณเธอไม่ค่อยจะอยู่นิ่งๆ เลย ให้ตายสิ ได้แต่นั่งรออย่างใจเย็นรอเขาเดินพาเรดจนหนำใจ
พอนิ่งปุ๊บ คุณพระ!! นิ่งได้ถูกที่มากๆ
มาอยู่ใกล้น้องแมงมุมที่กำลังชักไยอยู่ด่านล่าง อยากจะจับมาจูบสักที
ถ้าไม่กลัวว่าจะกลายเป็นพลุบเข้าคอไปเสียก่อนน่ะนะ 555
หลังจากได้ภาพน้องเต่าทองมาเป็นที่เรียบร้อย
ก็อารมณ์ดีเดินกลับบ้าน ขณะที่กำลังเปิดประตูบ้าน
หางตาทางด้านซ้ายก็สะดุดเข้ากับบางสิ่ง พอหันไปมองตามก็เจ้าเข้ากับเจ้าตัวนี้
ตาแทบถลน
รีบเข้าบ้านไปคว้าผ้าดำ ไฟฉายกระบอกใหญ่มาอย่างรวดเร็ว จัดฉากจนหนำใจ
ซึ่งระหว่างนั้นคุณน้องผีเสื้อปีกชมพูตัวนี้น่ารักมากกกกกกก เธออยู่นิ่งๆ
ไม่ขยับเขยื้อนไปไหน สวยแล้วยังนิสัยดีอีก น่ารักจริงๆเลยนะเธอ
และด้วยความที่ตัวมีขนาดกำลังพอดี
ไม่ใหญ่ไม่เล็ก แถมยังอยู่นิ่งๆ ผลสุดท้ายภาพที่ได้ออกมาจึงสวยพอสมใจ
เป็นไปตามที่คิดไว้ในจิตนาการก่อนถ่ายภาพ นานๆ จะเจอแบบนี้สักที
แบบนี้ค่อยคุ้มกับการอดทนอย่างหลังขดหลังแข็ง แค่นี้ก็หายเหนื่อยล่ะ ^_^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น