เมื่อปี 2552 โมมีโอกาสได้เป็นเจ้าของกล้องตัวแรกในชีวิต ความรู้สึกในตอนนั้นก็แค่อยากถ่ายรูป เพราะชอบเกี่ยวกับด้านนี้มาตั้งแต่เด็กๆ เพียงแต่ไม่มีโอกาสและขาดทุนทรัพย์ ยังต้องขอเงินจากทางบ้าน เมื่อทุกอย่างเป็นใจจึงเริ่มซื้อกล้อง DSLR ตัวแรก Canon 450D มาไว้ในครอบครอง
แล้วทำไมถึงเลือก Canon
ขอสารภาพตามตรงว่าตอนนั้นรู้จักกล้องตัวใหญ่ๆ แบบนี้แค่เพียง Canon จากพระบรมฉายลักษณ์สมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่มักมีกล้องติดพระองค์อยู่ตลอดเวลา มองกี่ครั้งก็เห็นแต่ Canon ดังนั้นของค่ายอื่น ไม่รู้จักเลยจริงๆ ถึงภายหลังจะได้รับรู้ว่ายังมีค่ายกล้องอื่นๆ ให้เลือกใช้งานอีกพอสมควร แต่ก็ไม่เคยคิดเปลี่ยนใจไปจากเจ้าหนอนน้อยเลยสักนิด รักมันมากกกกกกก ถือว่าเ็ป็นโชคดีอีกอย่างหนึ่งของโมค่ะ
ส่วนในบล็อคนี้ เนื่อหาจะออกแนวเขียนบ่นเสียมากกว่า (อิอิ) อาจจะมีบทความเป็นสาระบ้าง เื่พื่อแบ่งปันความรู้ด้านการถ่ายภาพ ซึ่งโมขอออกตัว ณ ตรงนี้เลยว่าตนเองเป็นเพียงแค่มือสมัครเล่น รักในการถ่ายภาพมาตั้งแต่เด็ก ไม่ใช่ช่างภาพมืออาชีพแต่อย่างใด สิ่งที่ทำทั้งหมดเพียงเพื่อสนองความต้องการขีดๆเขียนๆ ของตน และเพื่อแบ่งปันกับทุกท่าน ที่ทั้งตั้งใจหรือเพียงแค่หลงทางผ่านเข้ามาในบล็อคแห่งนี้เท่านั้น หากมีคำติชมใดๆ ก็ comment ไว้ได้เลยค่ะ
สำหรับกระแสคนทั่วโลกเป็นอย่างไงนั้นโมไม่รู้ แต่สำหรับเมืองไทย ณ ปัจจุบันนี้คนเขียนบล็อกมีน้อยพอๆกับคนอ่านบล็อกเหมือนกัน แต่ถึงกระนั้นก็โมจะยังเขียนต่อไป ไม่ว่าอะไรก็มาหยุดยั้งไม่ได้ นอกเสียจาก ความขี้เกียจค่ะ
ความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
ตอบลบเข้ามาอ่านครับ ภาพสวยมากครับ
ตอบลบผมพยายามจะมองภาพและเก็บบันทึกให้ออกมาเป็นธรรมชาติมากที่สุดครับ
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมบล็อคและคมชมค่ะ ขอเป็นกำลังใจด้านการถ่ายภาพ สู้ๆ และอดทนนะคะ สักวันหนึ่งต้องเป็นวันของเรา ^_^
ลบปล.ตามเค้ามาจาก Pixpros ชิมิๆ ^^
มาจาก Pixpros ครับ =^_^=
ลบ